อ้างถึง:
Tee+...Lek เขียนว่า:
สารภาพว่าหลังๆ ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
แต่เมื่อสิ้นปีที่แล้ว ตอนเกิดเรื่อง พี่น้ำแนะนำให้อ่านหนังสืออยู่เรื่องหนึ่งของดังตฤณ จริงๆ เนื้อเรื่องมันก็ดีนะครับ ผมอ่านคืนเดียวรวดเหมือนกัน ผมว่าก็ดีนะครับ เหมือนตบหน้าตัวเองให้ตื่น
หลายๆ ครั้ง ผมพบว่า หนังสือมักจะมีมุมมองของคนเขียนที่ต้องการสื่อให้ผู้อ่านเข้าใจ แต่หลังๆ ผมรู้สึกถึงการยัดเยียดให้ผู้อ่านมากกว่า ผมก็เลยไม่ค่อยได้อ่านหนังสือสมัยใหม่เท่าไหร่ เพราะบางครั้งสิ่งที่หลายๆ คนมองว่า "ถูก" แต่ผมกลับมองไปอีกด้าน
ผมอ่านงานของดังตฤณหลังจากที่ผมได้อ่าน พุทธธรรม ไม่นาน และทำให้ผมหาโอกาสไปพบตัวจริง ตั้งแต่สมัยที่ ทางนฤพาน ยังเขียนไม่จบ ท่านอาจารย์ปราโมทย์ยังเป็นคฤหัสถ์อยู่ ติดต่อทาง Email, IRC จนขอมาพบตัวจริง
ถือว่าเป็นบุคคลอีกสองท่านที่มีอิทธิพลทางความคิดต่อผมมากที่สุดครับ
ผมแนะนำว่า เราให้เวลากับหนังสือให้มากขึ้นครับ และให้เวลากับทีวีและคอมพิวเตอร์ให้น้อยลง
คือหากจะนั่งนิ่งๆ ก็ขอให้เป็นการอ่านหนังสือ อย่ายอมให้จอภาพมาตรึงเราแทนหน้ากระดาษครับ
ผมคาดหวังว่ากะทิจะโตขึ้นมาโดยมีโลกทัศน์ที่กว้าง พร้อมทั้งจินตนาการ, เหตุผล และรักในการค้นหาความจริง ก็ต้องพยายามให้เขาไม่ถูกจอภาพมาตรึงเขาไว้ครับ
ก็เลยเป็นหน้าที่ของพ่อแม่และผู้ใหญ่รอบด้านด้วย ที่จะต้องลดบทบาทของทีวีและคอมพิวเตอร์ลง