หลังจากฝึกการบัดกรีเพื่อเตรียมตัวโมเจ้าตัวน้อยมาสักพัก ผมก็เริ่มเบื่อๆ เพราะรู้ตัวว่าคงต้องฝึกไปอีกพักนึงกว่าจะมั่นใจตัวเอง
ช่วงมานั่งพักระหว่างฝึกรอบต่อไป ผมก็เหลียวไปเห็นเจ้าตัวขาว
นั่งดุ๊กดิ๊กอยู่บนโต๊ะ ท่าทางมีพิรุธ ดูเหมือนมันจะกำลังยิ้มกริ่มกับฝีมือการบัดกรีของผม (คงอีกนาน)
อิอิอิ.... ดีใจนักใช่ไหม... ไอเดียการฝึกก่อนโมผมเริ่มเบี่ยงเบน
ไหนๆบัดกรียังไม่คล่อง ผมฝึกถอดประกอบก่อนก็ได้!!
ว่าแล้วก็เดินไปหยิบน้องตัวขาวมา
ดูท่าทางมันจะรู้ชะตากรรม รู้สึกตัวมันจะขาวซีดกว่าปรกติ
และนี่คือที่มาของการเปลือยเจ้าตัวขาวในครั้งนี้...
อุปกรณ์ชิ้นเดียวที่ผมต้องการในครั้งนี้ก็มีแค่ไขควงสี่แฉกตัวเล็กๆเท่านั้นเอง
สภาพหมดหวังที่จะรอดของเจ้าตัวเล็ก ถ้ามองใกล้ๆจะเห็นมันเหงือตกเชียวแหละ
ก่อนที่จะทำอะไรในตัวเครื่อง อย่างแรกเลยที่ต้องทำคือ ถอดแบตเตอรี่ออก
ทำได้ง่ายมาก เลือนปุ่มล็อกที่อยู่ทางขวา(ให้เห็นปุ่มแดง)
จากนั้นผลักปุ่มสไลด์ล็อกทางซ้ายค้างไว้
แล้วดึงตัวแบตออกตรงๆ แค่นี้ก็หลุดออกมาอย่างง่ายดาย
คราวนี้ก็ถึงเวลาถอดชิ้นแรก...
ดูตรงด้านบนคีย์บอร์ด บริเวณเหนือปุ่ม Pause, F6, ~ จะมีกระดุม เอ๊ย..ปุ่มเล็กๆอยู่ในช่อง อันนี้คือคลิ๊ปหลุด เอ๊ย...คลิ๊ปล็อกของคีย์บอร์ด
หาอะไรกดปุ่มเข้าไปให้สุด คีย์บอร์ดบริเวณนั้นก็จะเผยอขึ้นมาเล็กน้อย และปุ่มก็จะไม่เด้งกลับออกมา
ปลดกระดุม เอ๊ย.. ปุ่มกดให้ครบทั้งสามจุด แล้วใช้นิ้วค่อยๆยกคีย์บอร์ดขึ้นจากฝั่งด้านบน
บริเวณด้านล่างของตัวคีย์บอร์ด จะเห็นช่องอยู่สองช่อง
แต่ละช่องมีสายหนึ่งเส้น
เส้นใหญ่มันคือสายคีย์บอร์ด และเส้นเล็กคือสายทัชแพ็ด
ส่วนเส้นหมี่และเกาหลางานนี้ไม่เี่กี่ยว
ทั้งเส้นใหญ่และเล็กต่อเข้ากับ ZIF Socket บนเมนบอร์ด
การถอดสายแต่ละเส้นให้ระวัง ห้ามใช้แรงฝืนดึง และพยายามอย่าไปหักหรือพับมันโดยเด็ดขาด
วิธีถอด ให้กดที่แกนด้านข้างทั้งสองด้านเพื่อปลดล็อกก่อน
ทัชแพ็ด
คีย์บอร์ด
ปล.ต้องขออภัยที่ภาพมันเบลอๆ คือไม่ได้ใช้แฟลช กลัวน้องเค้าอาย (ป่าวหรอกครับ... ใช้แล้วมันยิ่งมองไม่เห็นเลย)
หลังจากปลดล็อกแล้ว ก็ค่อยๆเลื่อนสายออกไปจาก socket โดยไม่ต้องใช้แรงดึงสักนิด ถ้าดึงแล้วติดแสดงว่าปลดล็อกไม่สุด
อันนี้คือสายคีย์บอร์ดที่เลื่อนออกแล้ว
จากนั้นก็ยกคีย์บอร์ดให้หลุดจากขอเกี่ยวด้านล่าง
คีย์บอร์ดก็จะหลุดออกมาอย่างง่ายดาย เอาไปวางไว้ที่อื่นก่อน
หรือจะเอาไปรองแก้วน้ำก่อนก็ได้ แต่ผมไม่รับผิดชอบนะ...
เอ๊ะๆ นี่อะไรสีเหลืองๆอยู่ใต้คีย์บอร์ด
อ้อ....สติ๊กเกอร์ห้ามเข้านี่เอง
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ...นี่แน่ะ นี่แน่ะ
เฮ่อ....งวดนี้บทความทั้งติดเรท ทั้งมั่วซั่ว งั้นผมขอตัวพักก่อนนะครับ
เด๋วมาอัปใหม่จนจบ เหลืออีกบานเลยก็จะเปลื้องหมด
ติดตามกันครับ ว่าหลังจากน้องขาวถูกเปลื้องเป็นชิ้นๆแล้ว
เค้าจะรอดชีวิตกลับมาดังเดิมหรือไม่? โปรดติดตามตอนต่อไป
ปล. ครั้งนี้ถ้ามีพิมพ์ผิด พิมพ์ตก ขออภัยด้วยครับ
ใช้น้องขาวทำทั้งหมดน่ะครับ
อุ๊บ... มะกี้เพิ่งจะโปรยหัวปิดท้ายว่าน้องเค้าจะรอดหรือเปล่าหลังถอด
โปรยเองเฉลยเองซะงั้น....