นานมาแล้วเราเคยถูกจับให้ไปเล่นเกมนึงแบบที่เราไม่เต็มใจ
แต่พอเล่นไปแล้วก็ประทับใจมากเลยทีเดียว

มันเป็นเกมเกี่ยวกับความรัก...
...มีคนตั้งเกมส์ขึ้นมาว่า จะมีสะพานไม้เล็กวางพาดอยู่
ให้เดินไปจนถึงสุดทางโดยที่หลับตา

ถ้าใครสามารถเดินไปถึงได้โดยไม่ตกลงมาซะก่อน
คู่รักที่คุณมีกับตัวคุณจะเป็นเนื้อคู่กันตลอดไป
..
ทุกคนจึงพยายามเดินแล้วหลายรอบ แต่ก็ตกลงมาทุกที
บางคนถึงกับคิดว่า X เราคงไม่มีเนื้อคู่แล้วล่ะสิ

จนมีคนนึงเดินไปถึง และไม่ตกลงมา




ทุกคนก็ถามว่าเดินยังไงหละถึงไม่ตก..พอคนนั้นตอบทุกคนถึงกับเงียบไปเลย
เค้าบอกว่า "ชั้นแอบลืมตาเดินไง"...
ลองคิดดูสิ เพื่อความรัก
ทุกคนยอมหลับตา..และยอมปฏิเสธสิ่งต่าง ๆ
ที่ทุกคนผ่านมัน
โดยไม่มองอะไรเลย..เค้าสั่งให้หลับตาเดินก็ยอม



แล้วมันจะไปถึงได้อย่างไร..ในเมื่อตาเรามองไม่เห็นทาง
เวลามีความรักลองเปิดตามองให้ไกล
อย่าปล่อยให้ความรักทำให้ตาบอด



ถึงแม้ลืมตาเดินแล้วยังตกลงมาอีกก้อคงไม่เจ็บเท่าตกลงมาเพราะหลับตาเดิน
..เพราะเราจะรู้ว่าต้องตกท่าไหนจึงจะเจ็บน้อยที่สุด

ขอบคุณครับ