อ้างถึง:
Aotearoa เขียนว่า:
อ้างถึง:
เข้ม เขียนว่า:
สวัสดีครับ
เมื่อเช้าตื่นมาเจอเรื่องสะเทือนใจ เจ้าเมอร์ซี่ที่เลี้ยงไว้แอบออกไปเที่ยวนอกบ้าน เราออกไปตามก็จะวิ่งหนี เลยเรียกและรออยู่ในบ้าน แต่เอ๊ะ ได้ยินเสียงคนหน้าบ้านไล่มันดุๆชอบกล เลยให้ภรรยาไปเรียกหมาเข้าบ้าน รับรู้ต่อมาว่าเขากำลังวางเศษอาหารใส่ยาเบื่อมดเบื่อหนูไว้แล้วมันไปกินหมดเลย!!
ตอนนั้นสัก 8 โมง พอสัก เกือบ 9 โมงมันวิ่งเข้ามาในบ้าน เราก็ล่ามโซ่ไว้ อธิษฐานขอพระเจ้าเมตาที่มันจะไม่เป็นไร
8 โมงครึ่ง เราจะออกไปกินมื้อเช้า มันเดินขาสั่นๆ โซเซมาหาเรา อาการไม่ดีเลย เลยนั่งดูใจมัน อยากจะสมน้ำหน้า แต่ก็สงสารมัน แอบร้องไห้ด้วย
9 โมง มันยืนไม่ไหวแล้ว ยืนขาสั่นมาก นั่งก็แบะขาหลัง แล้วทรุดลงนอน หัวใจเต้นแรงมาก ตาเหลือกเลย
9.15 ตัดใจออกไปกินข้าว+ทำงาน
10.30 เข้ามาเอาของที่บ้าน จอดรถปุ๊บ สิ่งแรกที่ตามองหาคือเจ้าเมอร์ซี่น้อย ....... เห็นแต่เชือก ...... หมาหายไป .......
พอเดินเข้าไปใกล้.. ขอบคุณพระเจ้า มันวิ่งกระด๊อก กระแด๊ก ออกมา ดูแข็งแรงสดชื่น เย้.......
ดีใจน้ำตาไหลอีกรอบ
^^
โชคดีมากๆๆเลยนะครับ ดีใจด้วยนะครับที่เจ้าเมอร์ซี่น้อยปลอดภัยแล้วครับ
ดีใจด้วยเหมือนกันค่ะ ที่ไม่เป็นไรมาก
ซนอย่างนี้ ต้องคุมเข้มแล้วนะเนี่ย อืมมมม
เมื่อสงกรานต์ปีก่อน เจ้าปอม (ชิสุห์ป้าแก่ๆ ที่บ้าน) ก็หายไป สามวันค่ะ เพราะว่าเดินออกไปเที่ยวแล้วหลงทาง กลับบ้านไม่ถูกซะงั้น ไปเจอลูกสาวร้านขายสุกี้หน้าตลาดเค้าเห็นว่ากำลังนอนแอบหมาใหญ่อยู่ข้างเซเว่น เลยเก็บกลับไปไว้ที่บ้านเค้า ห่างจากบ้านเจย์ไปครึ่งโลได้
ดีน๊า... ที่มีป้าข้างบ้านเค้าเดินไปเจอที่ร้านสุกี้แล้วเค้าจำได้ เค้าเลยมาบอกเจย์ให้ไปรับกลับมา นั่งร้องไห้ซะหลายวันเหมือนกันค่ะ