นำบทความนี้มาให้อ่านกันครับ บางคนอาจจะเคยได้อ่านใน vesion การ์ตูนแล้วนะครับ ผมว่าเป็นบทความที่ดีบทความหนึ่งเลยครับ

นานมาแล้ว..มีวงกลมวงหนึ่งทีเศษเสี้ยวส่วนหายไป ตลอดเส้นทางมันเจอผู้คนมากมายแต่..กลับไม่มีใครเลยที่จะเติมเต็มได้ บางทีก็ใหญ่เกินไป ถ้าฝืนจะเจ็บทั้งสองฝ่าย บางทีเจอและคิดว่าเข้ากันได้
แต่พอก้าวไปพร้อมกันถึงได้รู้ว่าไปด้วนกันไม่ได้ บางทีเศษเสี้ยวที่มีหนามกว่าจะรู้ตัว
ว่าไม่ใช่ก็ได้บาดแผลเจ็บปวดอย่าง
มากมาย แต่มันก็ไม่เคยละทิ้งความพยายามmี่จะตามหาส่วนที่ขาดหายไป จนในที่สุดมันก็ได้พบกับเศษเสี้ยว
ที่สามารถเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปได้ แล้วเจ้าวงกลมก็กลับมาเต็มวงอีกครั้ง
ถ้าเรื่องราวจบลงเหมือนวงกลมก็คงดีขินะ
แต่ลองฟังเรื่องของสามเหลี่ยมดูบ้างนะ
ในอีกมุมหนึ่งเจ้าเศษเสี้ยวสามเหลี่ยมก
็ตามหาวงกลมของมันเหมือนกัน มันก็พยายามกลิ้งไปตามหาเจ้าวงกลม
ระหว่างทางมันก็เจอวงกลมมากมายแต่
ไม่มีใครเลยที่เป็นของมัน พอเจอส่วนที่คิดว่าใช่ เค้ากลับมีส่วนเติมเต็มไว้อยู่แล้ว แต่มันก็ไม่คิดที่ละความพยายาม มันยังคงกลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป กลิ้งไป จนขอบของมันเริ่มมนลงสุดท้าย สามเหลี่ยมนั้นก็กลายเป็นวงกลมและมันก็ค้นพบว่า ตัวมันเองสามารถกลิ้งไปด้วย
ตัวมันเองโดยไม่ต้องการให้ใครมาเติมเต็ม
เรื่องราวของสามเหลี่ยมไม่ได้จบลง
เหมือนเรื่องของวงกลมที่ตามหาส่วนที
่หายไปเจอแต่เจ้าสามเหลี่ยมก็สามมารถ
ค้นพบความสุขและสามาีถดำเนินชีวิต
ของมันต่อไปได้
ชีวิตคนเราก้อเหมือนกัน จะทุกข์หรือสุข
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผู้อื่น แต่มันขึ้นอยู่ที่ตัวเรา ดังนั้น อย่าพยามเอาชีวิตของเราไปยึดติดกับคน
อื่น เพราะ เมื่อใดที่คนๆนั้นไม่เป็นดั่งใจเราที่
ต้องการ คนที่เจ็บและเสียจที่สุด ก้อคงหนีไม่พ้นตัวเราเอง....

ขอบคุณมากครับ เมื่อก่อนอ่านก็รู้สึกเฉยๆ ตอนนี้อ่านแล้วเข้าใจกว่าเดิมมาก -_-"