ดูแล้วอยากไปเที่ยวที่ญี่ปุ่นมั้งจัง

สวัสดีจากที่ทำงานครับ วันนี้เป็นยามฝ้าภาคแหงๆๆครับ ไม่มีใครมาเลยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับ case ใส่มือถือแบบรัดที่แขนไว้วิ่งออกกำลังกาย ที่คุณจิ๋ว เอามาโชว์น่าสนใจดีนะครับ ไม่รู้ว่ามีขายที่ไหนบ้างนะครับ @^_^@

อ้างถึง:

ผมก็ง่วงเหมือนกันครับ หาวใหญ่เลยครับ

ชอบมากเลยครับ ขอบคุณครับ

อรุณสวัสสสสสดิ์ครับ

ความรักของเราเริ่มต้นเช่นนี้

ช่วงตรุษจีนของทุกๆ ปี พวกนักเรียนจะทำป้ายอวยพรให้กับงานวัดที่จะจัดขึ้นที่ปากภูเขา วันหนึ่งฉันกับครูพันอยู่กับนักเรียนในห้องเรียน กำลังทาสีกระดาษแดงหลายแผ่นที่วางทับโต๊ะเรียนหนังสือและพื้นห้องอยู่

ไข่จิงขี่จักรยานมาจอดหน้าห้องเรียนเพื่อมารับพ่อเหมือนทุกครั้ง พื้นดินบริเวณเขากระดูกมังกรแข็งเป็นหินเพราะอากาศหนาว ไข่จิงจึงใช้เวลาส่วนมากทำตาราง เขียนรายงาน แล้วทำรูปหล่อของจุดที่พบกระดูกต่างๆ วันนั้นเขามารับครูพันเร็วเป็นพิเศษ แต่ครูยังทำงานไม่เสร็จ ไข่จิงจึงมาช่วยพวกเราทำป้ายอวยพร เขายืนข้างฉันที่โต๊ะ ฉันดีใจที่ได้คนมาช่วยเพิ่มอีกคนหนึ่ง

ไม่นานฉันก็สังเกตเห็นว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ ไม่ว่าฉันจะวาดรูปหรือเขียนตัวอักษรไหน เขาก็จะทำตาม ถ้าฉันเขียนคำว่า ?โชคดีมีสุข? เขาก็เขียน ?โชคดีมีสุข? ถ้าฉันเขียน ?เงินทองไหลมาเทมา? เขาก็เขียน ?ไหลมาเทมา? ถ้าฉันเขียนว่า ?ทุกสิ่งที่ปรารถนา? เขาก็จะเขียน ?ทุกสิ่งที่ปรารถนา? เขาเขียนเหมือนฉันทุกอย่าง เส้นต่อเส้นเลยล่ะ การเขียนของเราเกือบจะเป็นจังหวะเดียวกัน เราดูเหมือนคนสองคนกำลังเต้นรำ นั่นคือจุดเริ่มต้นของความรักของเรา เส้นโค้งเดียวกัน จุดเดียวกัน ยกพู่กันพร้อมกัน ขณะที่ลมหายใจของเรารวมกันเป็นหนึ่ง

สองสามวันหลังจากนั้น ฉันและนักเรียนพากันนำป้ายไปยังงานวัด ไข่จิงไปกับฉันด้วย เขาเดินข้างๆ ฉันพลางชวนฉันคุยเบาๆ เขาถือหนังสือเล่มเล็กๆ เล่มหนึ่ง เป็นหนังสือรูปวาดบนกระดาษสา หน้าปกเขียนว่า องค์ความงามทั้งสี่ ?อยากเห็นข้างในไหมล่ะ? ฉันพยักหน้า ใครที่ได้ยินคงนึกว่าเรากำลังคุยกันถึงบทเรียน หารู้ไม่ว่าเขากำลังบอกรักฉัน

เขาเปิดหนังสือ ?ความสามารถในการสร้างศิลปะแบบใดก็ตามมีอยู่สี่ระดับด้วยกัน ความคิดนี้เป็นจริงอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงจิตรกรรมอักษรประดิษฐ์ วรรณคดี และนาฏศิลป์ ระดับแรกเรียกว่า ความสม่ำเสมอ? เราดูรูปวาดป่าไผ่ที่เหมือนกันสองรูป ดูๆ ไปแล้วก็ดูเหมือนรูปวาดทั่วๆ ไปไม่พิเศษอะไรนัก จิตรกรวาดได้สวยงามและเหมือนจริง รายละเอียดในการใช้เส้นคู่นั้นน่าสนใจ แสดงให้เห็นถึงพลังและการมีอายุยืน ?ความสม่ำเสมอนั้น? เขาพูดต่อ ?คือความสามารถในการวาดรูปที่เหมือนกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยเส้นแบบเดียวกัน น้ำหนักเท่ากัน จังหวะเดียวกัน ความแม่นยำระดับเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ความงามในระดับนี้เป็นเพียงความงามแบบสามัญเท่านั้น?

?ความสามารถระดับที่สอง? ไข่จิงพูดต่อ ?เรียกว่า ความสง่างาม? เราดูรูปอีกรูปหนึ่ง เป็นรูปไผ่หลายต้น ?ความสามารถแบบนี้มีมากกว่าทักษะ ดูความงามของมันสิ ช่างโดดเด่นเหลือเกิน แต่เรียบง่ายกว่ารูปที่แล้ว เน้นลำต้นมากกว่าใบ สื่อให้เห็นทั้งพลังและความสันโดษ จิตรกรที่มีฝีมือด้อยกว่านี้จะจับคุณสมบัติได้แค่อย่างเดียว ไม่ได้ทั้งสองอย่าง?

เขาเปิดหน้าถัดไป เป็นภาพต้นไผ่ต้นเดียวไร้ใบ ?ระดับที่สามเรียกว่า ความไร้ซึ่งตัวตน? เขาบอก ?ในรูปนี้ ใบไม้เหลือเพียงแค่เงาโดนพัดโดยลมที่เรามองไม่เห็น ต้นไผ่ที่เห็นเป็นตัวแทนของใบไม้ที่หายไป แต่กระนั้นเงาของใบไม้กลับดูมีชีวิตชีวากว่าใบไม้ในรูปก่อนที่บังแสงไว้เสียอีก คนที่ได้เห็นรูปนี้จะเกิดความตะลึงและงุนงงว่าวาดขึ้นมาได้อย่างไร จิตรกรคนเดิมหากจะพยายามเท่าไหร่ก็จะไม่สามารถจับความรู้สึกของภาพนี้ได้ จับได้เพียงเงาของมันเท่านั้น?

?ความงามจะเป็นมากกว่าความไร้ซึ่งตัวตนได้ยังไงล่ะ? ฉันถามเบาๆ รู้ทั้งรู้ว่าเดี๋ยวก็จะได้รู้คำตอบ

?ความสามารถระดับที่สี่นั้น? ไข่จิงอธิบาย ?ยิ่งใหญ่กว่าความไร้ซึ่งตัวตน มนุษย์เราทุกคนมีความสามารถระดับนี้ในตัวของเราเอง เราจะได้รู้สึกมันก็ต่อเมื่อเราพยายามไม่รู้สึก มันจะมาหาเราตอนที่เราไม่มีแรงกระตุ้นใดๆ ไม่มีความปรารถนา ไม่รู้ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป มันเป็นสิ่งที่บริสุทธิ์ เป็นสิ่งที่อยู่ในตัวตนของเด็กที่ไร้เดียงสา คือสิ่งที่จิตรกรเอกได้คืนกลับมาเมื่อเขาสูญสียความทรงจำและกลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง?

ไข่จิงเปิดหน้าถัดไป มันเป็นรูปวงรีรูปหนึ่ง ?ภาพนี้มีชื่อว่า ในต้นไผ่ วงรีเป็นเป็นสิ่งที่เราเห็นหากเราอยู่ในกิ่งไผ่แล้วมองขึ้นข้างบนหรือมองลงข้างล่าง คือความเรียบง่ายของการอยู่ข้างใน ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลอธิบายการอยู่ตรงนั้น คือความมหัศจรรย์แห่งธรรมชาติที่ว่า ทุกสิ่งทุอกอย่างมีความสัมพันธ์ต่อกันและกัน หมึกรูปวงรีสัมพันธ์กับกระดาษขาว มนุษย์คนหนึ่งสัมพันธ์กับต้นไผ่ ผู้ดูรูปสัมพันธ์กับภาพ ภาพนี้?

ไข่จิงนิ่งเงียบไปพักให ญ่ ?ระดับที่สี่นี้เรียกวกว่าวิถีแห่งธรรมชาติ? เขาเฉลยในที่สุด ไข่จิงเก็บหนังสือในกระเป๋าเสื้อแล้วมองฉันอย่างตริตรอง ?พักหลังนี้ผมสัมผัสได้ถึงวิถีแห่งธรรมชาตินี้ในทุกสรรพสิ่ง? เขาพูด ?แล้วคุณล่ะ รู้สึกบ้างไหม?

?ฉันก็รู้สึกเหมือนกัน? ฉันตอบ น้ำตาเริ่มไหล

เพราะเราทั้งสองรู้ดีอยู่ในใจว่าวิถีแห่งธรรมชาติที่เรากำลังพูดถึงอยู่นี้ คือการตกหลุมรักกันทั้งๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจ เราทั้งคู่เปรียบเหมือนต้นไผ่สองต้นเอียงเอนเข้าหากันโดยสายลมอ่อน เราเอนตัวเข้าใกล้กันและจุมพิต หลงทางอยู่ในดินแดนล่องหนที่ซึ่งมีเราอยู่ด้วยกันสองคน

จากเรื่อง ?The Bonesetter?s Daughter / Amy Tan

แปลโดย จิรภรณ์ จันทวนิชกุล

อรุณสวัสดิ์ไม้หนึ่งครับ เดี๋ยวบ่ายๆจะแว๊ปไปถ่ายรูปรับปริญญาซะหน่อยครับ ไม่ได้รับเองหรอกครับ พอดีรุ่นน้องโทรมาจิกให้ไปถ่ายรูป + ของขวัญนะครับ วันนี้มหิดลซ้อมใหญ่ครับ พรุ่งนี้รับจริง ใครจะผ่านแถวๆสวนอัมพรก็เตรียมใจไว้นะครับ รถอาจจะติดได้ครับ

คุณกำลัง "กำ" อะไร???

ครอบครัวที่น่ารักอยู่ครอบครัวหนึ่ง ในครอบครัวนี้มี พ่อ แม่
และบุตรชายวัย 5 ขวบ
กำลังน่ารักเลยทีเดียว
เจ้าหนูเป็นเด็กที่ซนอย่างร้ายกาจและขี้สงสัยอย่างมาก
อยู่มาวันหนึ่งเจ้าหนูก้อนึกครึ้มอกครึ้มใจอย่างไรบอกไม่ถูกไปคว้าเอาแจกันหยกแกะสลักต้นราชวงศ์หมิง
ซึ่งนั่นก้อหมายความว่ามันราคาแพงมากกก นำมาเล่นพลิกคว่ำพลิกหงาย
สักพักก้อล้วงมือเข้าไปในแจกัน
ทันใดนั้นเจ้าหนูก้อทำตาโตเท่าไข่ห่านดูเหมือนจะดีใจที่ล้วงเข้าไปเจออะไรสักอย่าง

แต่ปัญหาหาอยู่ที่ว่ากูเอ๊ย!
เจ้าหนูจะดึงมือออกมาได้อย่างไร้เจ้าหนูเริ่มกระสับกระส่าย
พยายามดึงมือออกมาแต่ก้อไม่สำมะเหร็จจนต้องใช้ไม้ตายคือ
"ทำไม่ได้ร้องไห้ไว้ก่อน"
เสียงเอ็ดอึงเป็นผลให้พ่อและแม่ต้องวิ่งมาดู
เมื่อมาพบเข้าต่างก้อพยายามช่วยกันดึงมือของเจ้าหนูออกจากแจกันด้วยวิธีต่างๆ

น้ำมันก้อแล้ว น้ำสบู่ก้อแล้วทำอีท่าไหนก้อไม่ออก
จนสุดท้ายผู้เป็นพ่อต้องตัดใจทุบแจกันหยกราชวงศ์หมิงทิ้งเพื่อรักษามือของลูกชายเอาไว้

เมื่อมือของเจ้าหนูหลุดจากแจกันแล้วพ่อและแม่
ก้อพบว่ามือเจ้าหนูกำอะไรบางอย่างจนแน่น
ผู้เป็นแม่จึงถามลูกชายว่า "หนูกำอะไรอยู่จ้ะลูก ?"
เจ้าหนูตอบพร้อมทำสีหน้าขึงขัง "ผมปล่อยมันไม่ได้หรอกครับ
"แล้วมันคืออะไรจ้ะลูก?" ผู้เป็นพ่อเริ่มสงสัย
"มันเป็นสตางค์ครับ" เจ้าหนูตอบพร้อมกับค่อยๆแบมือออกอย่างทนุถนอม
จึงปรากฏว่า
ในมือของเจ้าหนูมีเพียงเหรียญสลึงอยู่สองเหรียญ
เจ้าหนูหารู้ไม่ว่าการที่เขาพยายามกำเหรียญเอาไว้ทำให้ครอบครัวต้องสูญเสียของมีค่ากว่าเป็นพันๆเท่า

แล้วเพื่อนๆ ล่ะ ขณะที่คุณกำลังใช้ชีวิตอยู่นี้ คุณกำลัง
"กำ"อะไรไว้ในชีวิตบ้าง
เงิน?
บ้าน?
งาน?
รถ?
ทิฐิ? ...

แล้วสิ่งที่คุณกำอยู่ทำให้คุณสูญเสียอะไรที่มีค่ามหาศาลไปบ้าง
เวลา....
ครอบครัว....
พ่อแม่.....
คนที่รักเรา.....
สวรรค์

คุณ "กำ"อะไรอยู่??

อรุณสวัสดิ์ครับ อ่านเรื่องหนักๆของคุณกุ้งแล้ว รู้สึกแย่กับสังคมในปัจจุบันเลยนะครับ ขนาดเด็กๆยังเป็นอย่างนี้เลยนะครับ อย่างไรก็ขอให้เรื่องจบลงด้วยดีนะครับ เอาใจช่วยครับ

เห็นบรรยากาศแล้วเป็นกันเอง อบอุ่นมากครับ

มาทักทายยามสายๆๆครับ

เลือกคำตอบที่ปิ๊งที่สุด จากนั้นค่อยดูคำพยากรณ์

1. ถ้าทำไม้กายสิทธิ์หาย คุณจะใช้อะไรแทน
ก. หมวก
ข. นิ้ว
ค. ดอกไม้

พยากรณ์
หมวก คุณมีส่วนคล้ายเฮอร์ไมโอนี่ จุดเด่นของคุณคือ ความเฉลียวฉลาด ช่างสังเกต มีไหวพริบ และแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี
นิ้ว คุณอาจเป็นแฝดร่วมท้องกับเฟร็ดและจอร์จก็ได้ (แต่นางวีสลีย์คงไม่โชคร้ายขนาดนั้น!) ส่วนที่คุณเหมือนพวกเขาคือ ความร่าเริง ความมุ่งมั่นกับสิ่งที่ตัวเองชอบ และอยากรวย
ดอกไม้ คุณน่าจะเป็นเพื่อนซี้กับจินนี่ เพราะคุณมีนิสัยบางอย่างใกล้เคียงกับเธอ นั่นคือ ความอ่อนโยน อ่อนหวาน เจ้าแง่แสนงอน

2. ไม้กวาด...นอกจากจะเอาไว้ชี้แล้ว คุณคิดว่ามันยังเป็นอะไรได้อีก
ก. เป็นสัญลักษณ์ของพ่อมดแม่มดน่ะสิ
ข. เป็นอาวุธ!
ค. นึกไม่ออก อืม ใช้ขี่อย่างเดียวละกัน

พยากรณ์
สัญลักษณ์ของพ่อมดแม่มด เวลาที่ทำผิด คุณจะเสียใจและคิดกลัดกลุ้มไปใหญ่ ยิ่งถ้าถูกตำหนิ คุณอาจถึงขั้นน้ำตาร่วงเลยแหละ
อาวุธ เมื่อคุณทำผิด คุณจะไม่ยอมรับและปกป้องตัวเองด้วยการเถียง ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าผิดเต็มๆ
ขี่อย่างเดียว เมื่อเกิดความผิดพลาด คุณจะดูว่าใครเป็นคนผิดกันแน่ ถ้าเป็นคุณ คุณก็ไม่ลังเลที่จะขอโทษและพยายามแก้ไข

3. กลางดึกสงัด คุณออกมายืนกินลมชมดาวบนหอคอยฮอกวอตส์ คุณเห็นดาวกี่ดวง
ก. ไม่เกิน 10 ดวง
ข. สัก 10-20 ดวง
ค. เกลื่อนฟ้าไปหมด

พยากรณ์
ไม่เกิน 10 ดวง เวลาพบคนที่คุณชอบมากๆ คุณจะควบคุมความรู้สึกได้ดีจนบางครั้งเพื่อนก็ดูไม่ออกว่าคุณชอบใคร
สัก 10-20 ดวง ถ้าเจอคนที่ถูกตาต้องใจคุณแทบจะกรี๊ดๆๆ สะกิดให้เพื่อนดูและแสดงออกให้เขารู้ว่าคุณมีใจให้
เกลื่อนฟ้าไปหมด ถ้าคุณแอบชอบใครสักคน คุณมักจะเก็บไปฝันกลางวัน จินตนาการถึงเหตุการณ์โรแมนติกระหว่างคุณกับเขาจนเสียเวลาทำงานสำคัญๆ

4. นอกจากบัตเตอร์เบียร์ น้ำฟักทอง น้ำกิลลี่ ฯลฯ พ่อมดแม่มดน่าจะดื่มอะไรที่ดูขลังกว่านี้
ก. น้ำที่คั้นจากพืชวิเศษ
ข. น้ำจากแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์
ค. เลือดสัตว์สดๆ

พยากรณ์
น้ำที่คั้นจากพืชวิเศษ เมื่อเจอปัญหาคุณจะครุ่นคิดอย่างรอบคอบแลพยายามแก้ปัญหาด้วยตัวเองมากกว่าจะเชื่อคนอื่น
น้ำจากแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ คุณเป็นคนมีไหวพริบ รู้จักยืดหยุ่นพลิกแพลง แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้ารวดเร็ว บางครั้งใช้เล่ห์กลเพื่อให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี
เลือดสัตว์สดๆ คุณจะตื่นตระหนกและลนลานไปหมดเมื่อพบปัญหา ต้องให้คนอื่นชี้ทางสว่างและจูงคุณไป

5. คุณช่วยปลดปล่อยเอลฟ์ตัวหนึ่งจากเจ้านายที่โหดร้าย เอลฟ์น่าจะตอบแทนอะไรให้คุณ
ก. ดอกไม้ช่อโต ไม่ใช่ดอกไม้ธรรมดานะ แต่เป็นดอกไม้ที่ไม่มีวันเหี่ยวและมีกลิ่นหอมตลอดกาล
ข. พาเจ้าหญิง/เจ้าชายรูปงามมาหาคุณ
ค. ติดตามรับใช้คุณตลอดไป

พยากรณ์
ดอกไม้ช่อโต ขอทายว่าคุณหน้าตา "สุดๆ" ของกลุ่ม ถ้าไม่ดีที่สุดก็แย่ที่สุดแหละ
พาเจ้าหญิง/เจ้าชายรูปงามมาหาคุณ ขอทายว่าคุณเจ้าชู้ที่สุดในกลุ่ม หรือไม่ก็มีคนมาสนใจน้อยที่สุด
ติดตามรับใช้ตลอดไป ขอทายว่าคุณเป็นผู้นำของกลุ่ม หรือไม่ก็คอยตามอย่างเดียว

6. คุณพบเซนทอร์นอนตายในป่าต้องห้าม คุณคิดว่า...
ก. เขาถูกคนฆ่าตาย
ข. เขาฆ่าตัวตาย
ค. โวลเดอมอร์ฆ่าเขา
ง. เขาอาจจะเดินไม่ระวัง หกล้ม และถูกแท่งไม้ปักอกตาย

พยากรณ์
ถ้าคุณตอบ ก. คุณเป็นคนรักษาระบบระเบียบแบบเก่า กฎเกณฑ์เดิมๆเหมาะที่จะเรียนและทำงานที่ไม่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์มากนัก เพราะคุณจะยึดความรู้และวิธีการแบบเก่าๆโดยไม่สนว่าผิดหรือถูก หรือว่าล้าสมัยไปแล้วหรือเปล่า คุณจึงต้องปรับตัวเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆมากกว่านี้
ถ้าคุณตอบ ข. คุณยึดถือความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ คิดเองเออเองด่วนตัดสินใจ โดยไม่รับรู้รับฟังบุคคลและสถานการณ์รอบข้าง
ถ้าคุณตอบ ค. คุณเป็นคนช่างคิด อ่อนไหว และออกจะเพ้อฝันเกินเหตุ ไม่ชอบเรียนวิชาที่ต้องท่องจำ ข้อดีของคุณคือความคิดสร้างสรรค์
ถ้าคุณตอบ ง. คุณเป็นคนชอบวิเคราะห์เรื่องราวต่างๆ มีความจำดี มันสมองที่ปราดเปรื่องคือจุดเด่นของคุณ คุณจึงถูกโฉลกกับวิชาวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ หรือแม้แต่ปรัชญา

วันนี้เหนื่อยมากๆๆเลยครับ ไปแข่งปิงปองมาครับ แต่ก็สนุกครับแข่งเสร็จก็ไปทานสเต็กที่ตลาดสามย่าน อิ่มเลยครับ

กลับมาจากเล่นแบด เล่นปิงปอง เหมื่อยไปหมดทั้งตัวเลยครับ

นี่หละครับสังคมเมืองครับ เดี๋ยวนี้เป็นเด็กเครียดมากครับ พ่อ-แม่แต่ละคนก็พยายามจะหาสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีให้กับลูก โดยไม่ได้มองกลับไปว่าถ้าเราเป็นเด็กแล้วเด็กจะรับไหวหรือชอบหรือเปล่านะครับ ผมมีประสบการ์กับลูกศิษย์ผมคนหนึ่งซึ่งตอนนั้นเขาเรียนอยู่ปี 5 (คณะแพทย์) เด็กเขาเป็นคนเรียนปานกลางครับ เขาชอบมาคุยกับผมบอกว่าเขาไม่ชอบที่จะเป็นหมอเลย ที่เรียนนี่ก็ทนเอามากๆๆเลยครับ เพราะที่บ้านอยากจะเป็น เขาไม่ชอบสังคมวิชาการแบบนี้ ซึ่งผมก็ปลอบใจว่าทนเอาหน่อยอีกเดี๋ยวก็จบแล้ว พอจบแล้วคุณอยากจะไม่เป็นหมอก็ได้ ไปเรียนหรือหาอะไรที่ชอบทำยังไม่สาย ถือว่าเราทำสิ่งที่พ่อ-แม่แล้วอยากจะให้ทำแล้ว หลังจากคุยกับเขาได้เทอมหนึ่ง รู้ข่าวมาว่าเขาลาออกครับ ไม่ใช่เรียนไม่ได้นะครับ เพราะเขาทนไม่ได้ เขาเลยไป ent ใหม่เข้าคณะศิลปกรรมครับ ซึ่งผมมาเจอเขาอีกครั้งหลังจากที่เขาเรียนคณะศิลปกรรม ดูเขาแล้วเขามีความสุขมากๆๆเลยครับ เขาบอกว่าเขาทนไม่ได้จริงๆๆกับสังคมแบบนี้ เขาบอกพ่อ-แม่ว่าไม่เรียนแล้ว ตอนแรกทางบ้านก็ไม่ยอมจนเขาต้องแอบไปลาออกเอง และ ent ใหม่หลังจากนั้นทางบ้านเขาจึงค่อยๆที่จะยอมครับ ซึ่งผมว่าเรื่องที่ทางเจ้าของกระทู้เขียนและเรื่องนี้น่าจะเป็นอุทาหรณ์ที่จะบอกอะไรๆให้กับพ่อ-แม่ สมัยนี้ได้นะครับ
เฮ้อบ่นมาซะเยอาะแล้ว ชักเริ่มหิว เดี๋ยวลงไปหาอะไรทานดีกว่าครับ

เห็นรูป sandwich แล้วหิวจังเลยครับ นี่ท้องร้องโครกครากอีกแล้วครับ สงสัยเป็นโรคกระเพาะครากแน่ครับ @^_^@

อรุณสวัสดิ์ครับ วันนี้ตอนเย็นจะได้ไปออกกำลังกายแล้ว ดีใจจังเพราะอาทิตย์นี้สวาปามอาหารไปมากจริงๆๆครับ

เห็นแล้วน้ำลายไหลเลยครับ